Budzisz się rano i zaczynasz zastanawiać się nad tym jaki ma sens wstawanie, a cały dzień wydaje się zadaniem ponad twoje siły. Musisz zmobilizować całą swoją energię życiową do tego by wstać i wykonać naj prostsze czynności.

Twoi bliscy mówią "weź się w garść, przestań rozczulać się nad sobą" odbierając Ci tym resztki woli do życia. W tych momentach czujesz jeszcze wyraźniej, że jest coś z tobą nie tak. Myślisz, że jesteś jedyną osobą na świecie, która wypadła z nurtu życia.

Wszystko toczy się gdzieś obok w przyspieszonym tempie, kompletnie bez sensu. Nie nadążasz za wymaganiami życia. Zastanawiasz się po co dalej żyć i nie znajdujesz sensowej odpowiedzi. Samobójstwo wydaje się jedynym sensownym i dostępnym wyborem. Wycofujesz się do swojego wnętrzna, cierpiąc coraz bardziej.

Im wcześniej zwrócisz się o pomoc do osób, które rozumieją twój stan, tym większa możliwość na poradzenie sobie ze swoim problemem.